"There are two tragedies in life. One is to gain your heart's desire and the other is to lose it". George Bernard Shaw

15.11.09

New moon στο cinema...!

    Η ταινία New Moon είναι γεγονός...! Το δεύτερο μέρος του sequel έφτασε και προβάλλεται αυτή τη περίοδο στους κινηματογράφους. Ειλικρινά αν και όλη αυτή η διεθνή υστερία δεν μπορεί να εξηγηθεί λογικά παρά μόνο με όρους οικονομικούς όρους και όρους "του συρμού". Ωστόσο η συγγραφέας Steffanie Mayer έδωσε στο κοινό ένα πολύ καλό βιβλίο που πραγματεύεται ένα φαινόμενο που λίγοι έχουν εντρυφήσει σε αυτό. Μας παρουσιάζει έναν κόσμο, άγνωστο σε εμάς με ανθρώπινες όμως διαστάσεις. Οι ήρωες του βιβλίου διατηρούν την ιδιαίτερη φύση τους έχοντας όμως ανθρώπινη μορφή. Με την εξαίρεση ίσως ότι μπορούν να μεταμορφώνονται, λόγω της σκοτεινής τους φύσης. Κι όμως, αν και στο βιβλίο - και στην ταινία - δείχνουν ότι αυτοί οι δύο κόσμοι μπορούν να συνυπάρξουν, στην πραγματικότητα αυτό δεν είναι εφικτό. Μπορεί να γίνει εφικτό μόνο μέσα από ορισμένες - και πολύ ιδιαίτερες - κοινωνικές συνθήκες. Τα vampire και οι λυκάνθρωποι ... οι άνθρωποι και οι λυκάνθρωποι ... Είναι διαφορετικά όντα εξ αρχής. Όμως όλα γίνονται εφικτά μόνο με τη δύναμη της αγάπης. Για την αγάπη θυσιάζουν την ύπαρξή τους και τη φύση τους οι ήρωες της ταινίας.

    Η αλήθεια είναι ότι αν και δεν μου αρέσουν αυτού του είδους οι ταινίες, όταν είδα για πρώτη φορά το "Underworld", ομολογώ ότι μου άρεσε πάρα πολύ. Με εξαίρεση το "Interview with a Vampire" που με κέρδισε αμέσως!. Συγκλονίστηκα από την υπόθεση της ταινίας και τους χαρακτήρες της. Ένας άλλος κόσμος που διέπεται από τους δικούς του κανόνες και "θανάσιμους" νόμους. Ένα διαφορετικό είδος που ζει μόνο στο αιώνιο σκοτάδι ... Αλήθεια όμως γιατί τον τελευταίο καιρό αυτό το είδος των ταινιών με τη συγκεκριμένη θεματολογία περί vampire και βρικολάκων έχει τόση μεγάλη αύξηση;. Γιατί επηρεάζεται τόσο πολύ ο κόσμος;. Πώς είναι δυνατόν να ταυτίζονται οι νέοι με "φανταστικούς" χαρακτήρες;. Και κυρίως γιατί επιλέγουν αυτό το συγκεκριμένο είδος ταινιών από κάποιο άλλο;. Σίγουρα δεν έχω απαντήσεις για όλα αυτά, αλλά μερικά εξηγούνται.! Ίσως στην εποχή μας επικρατεί μία "σκοτεινή" διάθεση από τους περισσότερους ανθρώπους. Σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, τις δύσκολες κοινωνικές συνθήκες, την όποια καθημερινότητα του κάθε ενός και το γενικότερο κλίμα που επικρατεί ... έχει σαν αποτέλεσμα οι άνθρωποι να στραφούν πιο πολύ προς τον εαυτό τους και να προσπαθήσουν να βρουν κάτι με το οποίο θα ταυτίσουν την συναισθηματική τους κατάσταση. Είτε είναι ένα βιβλίο, είτε μία ταινία. Και συνήθως επιλέγουν ταινίες με "σκοτεινές" καταστάσεις.

    Με την έξαρση του φαινομένου "Twillight" αρκετοί έχουν επηρεαστεί και στην εξωτερική εμφάνιση. Από τη μία οι "μικρές κυρίες", από την άλλη το "glamour gothic style". Το φως και το σκοτάδι. Το συνεσταλμένο και το προκλητικό. Παντοκρατορία του μαύρου και accessorize με καρφιά, στρας, braiseles. Σχεδόν έχει νομιμοποιηθεί το "περιθωριακό" στυλ και εμφανίζεται πιο εκλεπτυσμένο, συνοδευόμενο με μία comme il faut κομψότητα. Μέσα από αυτή τη σύγχυση, διαμορφώθηκε η "κομψή περιθωριοποίηση". Γιατί είναι διαφορετικό να είσαι (emo)tional από θέση και άλλο από "φύσει".
Η αλήθεια είναι ότι αν κάποιος βγαίνει κερδισμένος από όλη αυτή τη μείξη, είναι το εμπόριο της μόδας και οι εκδοτικοί οίκοι φυσικά!.

Πάντως όλο αυτό το φαινόμενο του "goth style" είναι αν μή τι  άλλο γοητευτικό. Το σκοτάδι πάντα είχε μία ιδιαίτερα ελκυστική λάμψη ...

P.S εγώ πάντως λέω να τη δω την ταινία... και να βγάλω μόνη μου τα συμπεράσματά μου, ανεπηρέαστη από το "look" της εποχής...!

5.11.09

Το τρίτο μέρος της τετρα - λογίας -"Eclipse"

    Το τρίτο μέρος της τετραλογίας Twillight - New moon έφτασε!. Είναι γεγονός. Το βιβλίο που έγινε διεθνής ψύχωση φτάνει στο τέλος του ... Το τέταρτο βιβλίο που έχει τίτλο "Χαραυγή" θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες στα βιβλιοπωλεία. Έχει προηγηθεί η αγγλική του γραφή που όμως κυκλοφόρησε μόνο στην Αγγλία. Το ελληνικό κοινό θα πρέπει να περιμένει λίγο ακόμη, αλλά το αποτέλεσμα δικαιώνει κάθε αναμονή!

Καλή ανάγνωση σε όλους τους ενδιαφερόμενους και εύχομαι τα αγαπημένα μας βιβλία να κρατήσουν σε όλους μας την καλύτερη συντροφιά αυτό τον κρύο χειμώνα ...

4.11.09

Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο...

    Η ομορφιά θα σώσει το κόσμο. Αυτό το απόφθεγμα αποτελεί θεμελιώδες αξίωμα. Είναι η ομορφιά που θα κερδίσει στο τέλος όλες τις μάχες ... Κάποιοι μπορεί να δώσουν πολλές ερμηνείες σε αυτή την έννοια. Ξεκινούν από την ομορφιά του προσώπου, από την ομορφιά που δείχνουν κάποιοι και καταλήγουν στην εσωτερική ομορφιά. Στην ομορφιά που αποπνέει ο κάθε άνθρωπος. Θα ξεκινήσω με μια μικρή ανάμνηση από τα μικρά χρόνια της εφηβείας μου. Ήμουν έφηβη όταν καθόμουν στην πολυθρόνα του σαλονιου και ξεφύλλιζα ένα γυναικείο περιοδικό με γυαλιστερές φωτογραφίες γυναικών να ποζάρουν με στυλ και άνεση στο φακό. Σχεδόν με ανεπιτήδευτη στάση, με τέλειο μακιγιάζ και elegant ρούχα.

    Αλλά αυτό που τράβηξε την προσοχή μου δεν ήταν οι φωτογραφίες και τα εξώφυλλα, αλλά το editorial του περιοδικού που ακόμα το θυμάμαι. Ήταν ένα αφιέρωμα στο υπέροχο εκθαμβωτικό και πάντα all time classic κραγιόν της Coco Channel!!!. Η αρθρογράφος του περιέγραφε τις δικές της αναμνήσεις που της γέννησε ένα κόκκινο κραγιόν ξεχασμένο στο μπάνιο ενός υπερπολυτελούς ξενοδοχείου στο Παρίσι... Και τότε αναπόλησα τις δικές μου αναμνήσεις, που μικρή φορούσα το κραγιόν της μαμάς μου κρυφά και μετά μουτζουρωνόμουν και όταν εκείνη το ανακάλυπτε στην αρχή θύμωνε για την καταστροφή που είχα προκαλέσει άθελά μου αλλά μετά γελούσε γλυκά. Ειλικρινά μαγεύτηκα. Μπήκα σε έναν κόσμο που μέχρι πρότινος μου ήταν άγνωστος. Στον κόσμο της γυναικείας ομορφιάς. Σαν να έπεσε από τον ουρανό το περιοδικό χάθηκα μέσα στην μαγεία του. Το περιοδικό αυτό ήταν - και είναι - πολύ διαφορετικό από τα άλλα.

    Το περιεχόμενό του δεν εξαντλούνταν μόνο σε iloustration εξώφυλλα και κοσμικά γεγονότα. Είχε περιεχόμενο, με θέματα για τη σύγχρονη ζωή, ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις από τον χώρο της τέχνης, της μόδας, της αρχιτεκτονικής και ιστορίες που δεν γύριζαν στα κοσμικά παρά γύριζαν τον κόσμο. Οι φωτογραφίες του ήταν πολύ καλλιτεχνικές και πολύ ατμοσφαιρικές. Ωωωω...! ήταν απλά υπέροχο. Και εγώ μπορούσα ανενόχλητη να ταξιδεύω στις σελίδες του και να φαντάζομαι τον εαυτό μου να ποζάρει σαν μυστηριώδη πριγκίπισσα του σύγχρονου καιρού, που το γοβάκι το είχε αντικαταστήσει το αγαπημένο μου peep - toe και τον πρίγκηπα τον άφησα στο παραμύθι μέχρι να έρθει η σωστή στιγμή που θα τον συναντήσω και στην πραγματικότητα ... Τώρα δεσποινίδα πλέον, απλά κρατάω την παλιά και αγαπημένη συνήθεια να αγοράζω το περιοδικό μου κάθε αρχή του μήνα. Και εύχομαι απλά όσο υπάρχω εγώ να υπάρχει και αυτό και να με συντροφεύει δίπλα μου. .. Γα όλους αυτούς τους λόγους αγαπώ το BHMADONNA. Γιατί είναι ένα περιοδικό που σέβεται τη γυναίκα, έχει ειλικρινή γραφή.

Τελικά η ομορφιά είναι κάτι άπιαστο... Είναι ένα δώρο από το Θεό που κάνει τους ανθρώπους να ξεχωρίζουν μέσα στο πλήθος. Και αν νομίζουμε ότι κάποιοι δεν το έχουν, μάλλον δεν έχουν ψάξει καλά τον εαυτό τους!... Γιατί αν αγαπάς τον εαυτό σου, είναι σίγουρο ότι μετά θα σε αγαπήσουν και οι υπόλοιποι ;):)