New moon στο cinema...!

    Η ταινία New Moon είναι γεγονός...! Το δεύτερο μέρος του sequel έφτασε και προβάλλεται αυτή τη περίοδο στους κινηματογράφους. Ειλικρινά αν και όλη αυτή η διεθνή υστερία δεν μπορεί να εξηγηθεί λογικά παρά μόνο με όρους οικονομικούς όρους και όρους "του συρμού". Ωστόσο η συγγραφέας Steffanie Mayer έδωσε στο κοινό ένα πολύ καλό βιβλίο που πραγματεύεται ένα φαινόμενο που λίγοι έχουν εντρυφήσει σε αυτό. Μας παρουσιάζει έναν κόσμο, άγνωστο σε εμάς με ανθρώπινες όμως διαστάσεις. Οι ήρωες του βιβλίου διατηρούν την ιδιαίτερη φύση τους έχοντας όμως ανθρώπινη μορφή. Με την εξαίρεση ίσως ότι μπορούν να μεταμορφώνονται, λόγω της σκοτεινής τους φύσης. Κι όμως, αν και στο βιβλίο - και στην ταινία - δείχνουν ότι αυτοί οι δύο κόσμοι μπορούν να συνυπάρξουν, στην πραγματικότητα αυτό δεν είναι εφικτό. Μπορεί να γίνει εφικτό μόνο μέσα από ορισμένες - και πολύ ιδιαίτερες - κοινωνικές συνθήκες. Τα vampire και οι λυκάνθρωποι ... οι άνθρωποι και οι λυκάνθρωποι ... Είναι διαφορετικά όντα εξ αρχής. Όμως όλα γίνονται εφικτά μόνο με τη δύναμη της αγάπης. Για την αγάπη θυσιάζουν την ύπαρξή τους και τη φύση τους οι ήρωες της ταινίας.

    Η αλήθεια είναι ότι αν και δεν μου αρέσουν αυτού του είδους οι ταινίες, όταν είδα για πρώτη φορά το "Underworld", ομολογώ ότι μου άρεσε πάρα πολύ. Με εξαίρεση το "Interview with a Vampire" που με κέρδισε αμέσως!. Συγκλονίστηκα από την υπόθεση της ταινίας και τους χαρακτήρες της. Ένας άλλος κόσμος που διέπεται από τους δικούς του κανόνες και "θανάσιμους" νόμους. Ένα διαφορετικό είδος που ζει μόνο στο αιώνιο σκοτάδι ... Αλήθεια όμως γιατί τον τελευταίο καιρό αυτό το είδος των ταινιών με τη συγκεκριμένη θεματολογία περί vampire και βρικολάκων έχει τόση μεγάλη αύξηση;. Γιατί επηρεάζεται τόσο πολύ ο κόσμος;. Πώς είναι δυνατόν να ταυτίζονται οι νέοι με "φανταστικούς" χαρακτήρες;. Και κυρίως γιατί επιλέγουν αυτό το συγκεκριμένο είδος ταινιών από κάποιο άλλο;. Σίγουρα δεν έχω απαντήσεις για όλα αυτά, αλλά μερικά εξηγούνται.! Ίσως στην εποχή μας επικρατεί μία "σκοτεινή" διάθεση από τους περισσότερους ανθρώπους. Σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, τις δύσκολες κοινωνικές συνθήκες, την όποια καθημερινότητα του κάθε ενός και το γενικότερο κλίμα που επικρατεί ... έχει σαν αποτέλεσμα οι άνθρωποι να στραφούν πιο πολύ προς τον εαυτό τους και να προσπαθήσουν να βρουν κάτι με το οποίο θα ταυτίσουν την συναισθηματική τους κατάσταση. Είτε είναι ένα βιβλίο, είτε μία ταινία. Και συνήθως επιλέγουν ταινίες με "σκοτεινές" καταστάσεις.

    Με την έξαρση του φαινομένου "Twillight" αρκετοί έχουν επηρεαστεί και στην εξωτερική εμφάνιση. Από τη μία οι "μικρές κυρίες", από την άλλη το "glamour gothic style". Το φως και το σκοτάδι. Το συνεσταλμένο και το προκλητικό. Παντοκρατορία του μαύρου και accessorize με καρφιά, στρας, braiseles. Σχεδόν έχει νομιμοποιηθεί το "περιθωριακό" στυλ και εμφανίζεται πιο εκλεπτυσμένο, συνοδευόμενο με μία comme il faut κομψότητα. Μέσα από αυτή τη σύγχυση, διαμορφώθηκε η "κομψή περιθωριοποίηση". Γιατί είναι διαφορετικό να είσαι (emo)tional από θέση και άλλο από "φύσει".

Η αλήθεια είναι ότι αν κάποιος βγαίνει κερδισμένος από όλη αυτή τη μείξη, είναι το εμπόριο της μόδας και οι εκδοτικοί οίκοι φυσικά!.

Πάντως όλο αυτό το φαινόμενο του "goth style" είναι αν μή τι  άλλο γοητευτικό. Το σκοτάδι πάντα είχε μία ιδιαίτερα ελκυστική λάμψη ...

P.S εγώ πάντως λέω να τη δω την ταινία... και να βγάλω μόνη μου τα συμπεράσματά μου, ανεπηρέαστη από το "look" της εποχής...!