"There are two tragedies in life. One is to gain your heart's desire and the other is to lose it". George Bernard Shaw

9.5.10

...Ένας μύθος και μία ιστορία...

    Πολύ παλιά σε ένα μικρό, όμορφο και ορεινό χωριό του Παρνασσού, ζούσαν συνηθισμένοι αλλά και ασυνήθιστα παράξενοι άνθρωποι. Μαζί τους ζούσαν και νεράιδες ... O μύθος λέει ότι οι κάτοικοι του χωριού ήταν εξοικειωμένοι με τα στοιχεία της φύσης. Όλα τότε ήταν συνηθισμένα και τόσο αγνά. Ένας από αυτούς τους μη συνηθισμένους ανθρώπους ήταν και ένας νεαρός που του άρεσε να περπατάει μόνος του στο δάσος και να κάνει βόλτες στα ποτάμια. Ήταν αρκετά θαρραλέος και δεν φοβόταν το άγνωστο. Ένα πρωί καθώς πήγαινε στο ποτάμι για να κάνει μπάνιο, είδε πολλές νέες κοπέλες μαζεμένες στο ποτάμι να γελάνε και να πλένουν τα μαντήλια τους. Δίχως αμφιβολία ήταν νεράιδες!!!. Ο νέος κρύφτηκε για να μην τον δουν και παρατηρούσε για ώρα αυτό το σπάνιο θέαμα που λίγοι ή σχεδόν κανένας δεν είχε την τύχη να το δει στη ζωή του. Παρατηρούσε επί ώρες μία νεαρή μικρόσωμη νεράιδα με μακρυά μαλλιά που είχε απλώσει το μαντήλι της και περίμενε να στεγνώσει για να το πάρει.

    Εκείνη τη στιγμή ακριβώς πετάχτηκε μπροστά της ο νεαρός και άρπαξε το μαντήλι της. Ο μύθος λέει ότι αν κάποιος κλέψει το μαντήλι μιας νεράιδας, τότε εκείνη είναι αναγκασμένη να τον ακολουθήσει ... Όταν την πήρε μαζί του και την εμφάνισε στην κοινωνία του χωριού όλοι σάστισαν. Δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που έβλεπαν. Μία νεράιδα και ένας θνητός μαζί. Απίστευτο!. Πράγματι η νεράιδα έζησε μαζί με τον νεαρό πέντε ολόκληρα χρόνια σαν ζευγάρι. Κάποιοι ακόμη και σήμερα υποστηρίζουν ότι παντρεύτηκαν με εκκλησιαστικό γάμο και ότι ήταν κανονικό ζευγάρι.

    Ακόμα το πιο γοητευτικό στοιχείο είναι ότι έκαναν και ένα παιδί μαζί που ήταν αγόρι. Όμως όλα τα παραμύθια κάποτε τελειώνουν. Η νεράιδα δεν ήταν μία κοινή θνητή γυναίκα. Αναγκάστηκε να συμπεριφερθεί ως τέτοια γιατί είχε χάσει την ελευθερία της. Το πολύτιμο μαντήλι της. Ο νεαρός το είχε κρύψει σε μία παράξενη κρυψώνα. Κάπου που δεν θα μπορούσε ποτέ να σκεφτεί να ψάξει η νεράιδα. Όχι σε μπαούλα, ούτε σε σεντούκια, αλλά στην κάννη ενός όπλου ... Όμως λένε ότι οι νεράιδες όλα τα καταλαβαίνουν και έχουν διαφορετικό ένστικτο από τους ανθρώπους, ως στοιχεία της φύσης. Το ένστικτό της λοιπόν, την οδήγησε σε αυτή τη μυστική κρυψώνα και αφού είχε βρει το μαντήλι της, ευτυχισμένη που ξαναβρήκε την πραγματική της φύση, έφυγε από αυτό το μέρος και επέστρεψε πάλι στον αόρατο κόσμο της. Ακόμη ο μύθος λέει ότι ο νεαρός δεν παντρεύθηκε ποτέ ξανά γιατί δεν μπορούσε να την ξεχάσει. Όσες φορές και αν πήγε στο ποτάμι περιμένοντας να δει τη νεράιδα του να πλένεται, τελικά δεν κατάφερε να την βρει.

    Εν κατακλείδι, ο μύθος λέει ακόμη ότι ο νεαρός ήταν ένας πολύ όμορφος άντρας, ψηλός και γεροδεμένος και ότι ακόμη το παιδί που μεγάλωσε και συνέχισε το γένος ήταν ο νεραϊδογέννητος. Το στοιχείο της νεράιδας πέρασε από γενιά σε γενιά μέχρι και σήμερα λένε μέχρι ο χρόνος να το σβήσει εντελώς ...

11 σχόλια:

  1. Σε ποιό χωριό έλαβε χώρα η ιστοριούλα;

    πάντως αν στην διηγήθηκε κάποιος γέροντας η κάποια γριά, τότε έχει αξία..

    είναι αλήθεια έτσι όπως το περιγράφεις..
    έχω τις ίδιες μαρτυρίες απο κάποια βιβλία και απο διηγήσεις γερόντων..
    πόσες παράξενες ιστορίες υπάρχουν στην λαογραφία μας ε;
    να είσαι καλά :)

    όμορφη χώρα, άσχημο κράτος..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεια σου Ευρύνοε!
    Το χωριό είναι υπαρκτό και λέγεται Τιθορέα Φθιώτιδος. Την ιστορία μου τη διηγήθηκε ένας συμπαθέστατος παπούς, μεγάλος σε ηλικία και μου είπε μάλιστα ότι ο ίδιος θυμάται το ζευγάρι και ότι η νεράϊδα ήταν ότι πιο ξεχωριστό είχε δεί ποτέ στη ζωή του...
    Υπάρχει σε γραπτό κείμενο αυτή η ιστορία? αυτό κάτι σημαίνει ίσως...
    Ναι, η λαογραφία είναι ανεξάντλητη πηγή παραδόσεων...

    Χρειαζόμουν μία τέτοια ρομαντική αναφορά για να ξαναβρώ την ομορφιά της χώρας...

    Να είσαι καλά Ευρύνοε! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. χμ..

    Τιθορέα!

    μέρος με αμέτρητες σπηλιές!

    κι αν θυμάμαι καλά μία απ'αυτές είναι η σπηλιά του Ανδρούτσου..
    πόσα χρόνια πίσω με πάς..

    καλή εβδομάδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Απίστευτο...! Ξέρεις αυτό το μέρος? Ακριβώς η περιοχή έχει πολλές σπηλιές και όντως την μία, την πιο δύσβατη την είχε επιλέξει ο Οδ. Ανδρούτσος ως κρυσφηγετό. Ακόμα και στις μέρες μας δεν μπορείς να την επισκεφτείς... θέλει κόπο και τρόπο...
    Έχεις πάει ποτέ? είχες προσέξει στην κεντρική πλατεία του χωριού τον υπεραιωνόβιο και τεράστιο πλάτανο?... που καλύπτει με τα κλαδιά του τα σπίτια που βρίσκονται κοντά στην πλατεία... είναι ίσως ο μεγαλύτερος πλάτανος στην Ελλάδα... αυτό το έχω ψάξει...

    Θα σου πώ και πώς δημιουργήθηκε. Στην πλατεία του χωριού υπάρχουν δύο καφενεία. Τα οποία όμως δεν είχαν ακριβή σύνορα και για να μην μαλώνουν οι ιδιο΄κτήτες ένα πρωϊ ένας ηλικιωμένος παππούς - ξανά - πήγε και βρήκε μία ρίζα από έναν μικρό πλάτανο και την φύτεψε ακριβώς στη μέση της πλατείας... και από τότε υπάρχει αυτός ο πελώριος πλάτανος και μνημονεύεται ακόμη το όνομα του ηλικιωμένου παππούλη. Υπάρχει και μαρμάρινη επιγραφή στην πλατεία με την χρονολογία που φυτεύθηκε ο πλάτανος αλλά δυστυχώς δεν τη θυμάμαι. (Μα τί έχει πάθει η μνήμη μου αυτές τις τελευταίες μέρες???... θα αρχίσω να ανησυχώ).

    Για πές μου, πόσα χρόνια πίσω σε πήγα?

    Καλή εβδομάδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αν το ξέρω;
    και βέβαια..
    πέρασα περίπου 10-12 χρόνια ταξιδεύοντας την Ελλάδα και μάλιστα στα απόμερα σημεία της, όχι τόσο στα τουριστικά..
    όπου σπηλιά, μέσα εγώ.. :)

    όντως το μονοπάτι για την σπηλιά του Ανδρούτσου είχε κόπο..

    έχω φωτογραφίες απο εκείνες τις μέρες με τις σπηλιές στο απέναντι βουνό απο την σπηλιά του Ανδρούτσου..

    κάποια στιγμή θα τις ψάξω, (είναι με φίλμ απο τότε) και θα ανεβάσω θέμα..

    κάτι μου θυμίζει αυτό με τον πλάτανο αλλά πάνε χρόνια..
    τουλάχιστον 11 χρόνια πίσω..
    περί μνήμης μην αγχώνεσαι..
    απο τις τόσες εικόνες-πληροφορίες την έχω κάψει χχαχαχα..

    να είσαι καλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλησπέρα,
    έχεις δίκιο μου άρεσε η ανάρτηση! Εγώ ήξερα πως το καις το μαντίλι της νεράιδας μόλις την καπαρώσεις, για να μην σου το σκάσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλησπέρα,

    Καλώς ήρθες latecomer!!!
    Χαίρομαι που σου άρεσε το θέμα! Καλά είσαι απίστευτος! μου το έχουν πεί κί εμένα αυτό το μικρό "μυστικό" (!) αλλά φαίνεται ότι ο ήρωάς μου μάλλον δεν το γνώριζε ή είχε αθώες προθέσεις, όπως ήταν και η εποχή του...!

    Καλό απόγευμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλημέρα... Εδώ βρήκα ακριβώς αυτό που χρειαζόμουν να διαβάσω... Ένα όμορφο παραμύθι. Σ ευχαριστώ. Χαίρομαι που βρεθήκαμε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλώς ήρθες Estella :)

    Χαίρομαι που σου άρεσε το θέμα μου!!! και εγώ χαίρομαι που βρεθήκαμε!!!!

    Να είσαι καλά! xxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. poli orea i istoria sou :) kai oreo to blog sou (an theleis gine follower kai sto diko mu )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σε ευχαριστώ γλυκειά μου MizZ K.b :) Μα φυσικά:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή