"There are two tragedies in life. One is to gain your heart's desire and the other is to lose it". George Bernard Shaw

19.10.11

Μία μετακόμιση...

πολλές ιστορίες...

Αρχή της φοιτητικής μου πορείας... Μεγάλης πορείας. Με φόβο στην αρχή για το άγνωστο. Εγώ να φαίνομαι τόσο μικρή μέσα, έξω, κάτω - πάνω (!) δεν επιχείρησα να ανέβω ποτέ - από τα μεγάλα κτίρια. Τόσο αθώα σε συμπεριφορά, αντίδραση, βλέμμα - αυτό το κράτησα και τώρα -, που δεν τα ήξερα όλα στην αρχή. Και ποιος τα ξέρει όμως;. Δεν μας έδωσε κανείς εγχειρίδιο επιβίωσης κατά τη διάρκεια των φοιτητικών χρόνων. Ήταν το μόνο απαραίτητο εφόδιο που θα έπρεπε να έχουμε μαζί μας. Σε κάθε μας βήμα, σε κάθε μας συναναστροφή, σε κάθε μας επαφή με γραμματείες, υπεύθυνους - ανεύθυνους - που εκείνοι είναι που δεν τα ξέρουν όλα τελικά -, σε κάθε μας ερώτηση ακόμα και στο περίπτερο για το αν πουλάει φοιτητικά εισιτήρια και που είναι η στάση για το πανεπιστήμιο... Και ο περιπτεράς κλασσικά, να σου απαντάει στην καλύτερη των περιπτώσεων βαριεστημένα του τύπου - τι ήρθες και εσύ τώρα, καλά κοιμόμουν όρθιος ανάμεσα στις τσίχλες και τα γαριδάκια μου και στο νίτρο περιοδικό μου- με λόγια που μασάει μέσα από τα δόντια του και άντε τώρα εσύ να καταλάβεις που σου είπε ακριβώς ότι βρίσκεται η στάση και αισθάνεσαι εμφανώς άβολα να ρωτήσεις και δεύτερη φορά μην θέλοντας να προκαλέσεις αντιπάθειες και εκνευρισμούς άθελα σου ακόμη δεν ήρθες σε ξένο τόπο στον ήδη αντιπαθέστατο, αγενέστατο περιπτερά. Και συνεχίζεις... Ελπίζοντας στην ευγένεια των περαστικών αγνώστων. Λάθος!. Εκεί είναι το πρώτο λάθος!. Μην επενδύεις ποτέ την καλή σου καρδιά σε ξένους. Δεν είναι ευγενικοί. Δεν είναι και κακοί. Αλλά μην πιστέψεις ούτε για μια στιγμή ότι είναι καλοί, αγαθοί, καλοσυνάτοι, όπως εσύ. Εσύ απλώς έχεις την δικαιολογία - σε προσωπικό επίπεδο λογική την θεωρώ - του να μην ξέρεις!. Να είσαι απλώς άπειρος/η στις συναναστροφές. Οι άλλοι, όλοι οι άλλοι, οι άγνωστοι - άλλοι, οι φαινομενικά καλοί - άλλοι δεν είναι ίδιοι με εσένα. Έχουν φθείρει την ψυχή τους στην κουτοπόνηρη νοοτροπία, έχουν κάνει τη ζωή τους μία ξένη φορτική. Και δεν θα ηρεμήσουν αν δεν φθείρουν και εσένα. Και αυτό πρέπει να το καταλάβεις από την αρχή και γρήγορα καλό μου παιδί... Να τους απομονώσεις πρώτος και να τους κόψεις κάθε διάθεση για συναναστροφή. Και μετά θα αρχίσει ο προσανατολισμός...

Και ο αποπροσανατολισμός. Σε αυτό το σημείο μπαίνει η εύρεση φοιτητικής στέγης. Εγώ δυστυχώς ή ευτυχώς δεν έχω καταπληκτικές εμπειρίες να αναφέρω.. Αλλά και από τους γνωστούς μου ούτε εκείνοι έχουν. Τελικά τα υπέροχα, ευήλια, ευάερα σπίτια πρέπει να είναι αστικός μύθος. Διαφορετικά θα είχαμε βρει όλοι από ένα τέτοιο και θα μπορούσαμε να διαλέγουμε κιόλας ποιο είναι το καλύτερο... Και οι αρχιτέκτονες θα έκαναν πάρτυ από την χαρά τους που κατασκεύασαν τόσο όμορφα σπίτια και όχι μίζερες πολυκατοικίες, με μηδέν αντισεισμική προστασία, σκοτεινά, γεμάτα υγρασία, με ακανόνιστο μέγεθος διαμερίσματα. Και εκεί πραγματικά έχεις το πρώτο ύφος απορίας προς τον εκάστοτε ιδιοκτήτη όταν του λες "μα το νοικιάζετε αυτό;. Δεν έχει ούτε μπάνιο (!)....". Και ο ιδιοκτήτης σου απαντά με περισσή ευγένεια, "κοπελιά, αυτό έχω... ". Εκεί πραγματικά επαναστατείς. Κοπελιά ;;;;;;;;. Ε, όχι. Έχεις εκραγεί με την αναισθησία του και φεύγεις βιαστικά όσο πιο γρήγορα μπορείς για να πάρεις καθαρό αέρα γιατί ο τύπος σε έκανε μπουρλότο της Σαπφούς Νοταρά!. Βέβαια, αυτό ισχύει στην περίπτωση που κάποιος έχει την πολυτέλεια να ενοικιάσει ένα σπίτι. 

Υπάρχουν όμως παιδιά, που έχουν μάθει την φοιτητική ζωή με τον σκληρό τρόπο της απολύτως πεζής πραγματικότητας. Που δεν έχουν την πολυτέλεια να επιλέξουν που θα μείνουν και που θα υπολογίζονται ως, απλώς τυχερά ακόμα αν τα δεχθούν σε κάποια φοιτητική εστία. Εκεί όπου δεν διαγράφονται τόσο λαμπερές οι προδιαγραφές... Εκεί που θα σε σοκάρει η αναισθησία των υπαλλήλων όταν σου λένε ότι το μπάνιο είναι κοινό (!), ότι δεν υπάρχει μπαλκόνι (! !), ότι θα κοιμηθείς στο δωμάτιο μαζί με άλλον, άγνωστο φυσικά που δεν ξέρεις καν ποιος είναι, αν είναι λογικός, τρελός, κλεπτομανής, διεστραμμένος, αν θα έρχεται πιωμένος το βράδυ και θα σε τρομάζει η συμπεριφορά του, αν θα είναι απολύτως φυσιολογικός και δεν θα σου δημιουργήσει κανένα πρόβλημα, αν αν αν... αν. 

Και τότε θα νοιώσεις πραγματικά να κλονίζεσαι. Δεν θα πιστεύεις ότι ζεις κάτι τέτοιο. Παρακαλάς να είναι ψέματα, ή έστω μία κακή φάρσα που σου έκαναν οι φίλοι σου για να σε τρομάξουν ως αντίποινα για τα πειράγματα που τους έκανες. Σε εκείνη την περίπτωση απλώς θα τους θύμωνες για το ακραίο τους χιούμορ και μετά θα το θυμόσουν σε κάποια έξοδο με την παρέα και θα γελούσες δυνατά. 'Ομως δεν είναι αστείο, οι φίλοι σου σε βοηθάνε στη μετακόμιση και η έξοδος θα αργήσει να γίνει μέχρι να μαζευτεί η παρέα που έχει απλωθεί στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα - κυριολεκτικά -. Εσύ πρέπει να βρεις σπίτι με ένα συμβατό ενοίκιο, που να πληροί τις ανθρώπινες προϋποθέσεις όπως αυτόνομη θέρμανση, χωρίς κοινόχρηστα και ό,τι άλλο θελήσει να σου προσθέσει στον λογαριασμό ο ιδιοκτήτης. Αλλά μάλλον είναι σπάνια περίπτωση να πέσεις σε κάποιον νορμάλ που δεν έχει μόνο τα ευρώ και τα σεντς στο μυαλό του. Και να αγωνιάς για την εργασία που έχει μείνει στη μέση ελέω συνθηκών, για τα βιβλία που πρέπει να επιστρέψεις στη βιβλιοθήκη και εύχεσαι να μην σε στεναχωρήσουν με αδικαιολόγητα αυστηρές παρατηρήσεις ωραρίου και ωρών επιστροφής... Μάλλον θα τη γλυτώσεις όμως, γιατί ακόμα και τώρα είσαι συνεπής!. Τώρα που ο χρόνος τρέχει και δεν λέει να σταματήσει... που έχεις καταργήσει το ξυπνητήρι γιατί δεν το έχεις ανάγκη και σε νευριάζει αυτός ο ενοχλητικός του ήχος. Που παντού υπάρχει πίεση και όλοι τρέχουν σαν τρελοί. Κάπου εκεί, θα σκεφτείς λογικά και θα διαγράψεις διορίες, ενοχλήσεις ρολόγια τοίχου και χειρός. Κάπου εκεί θα διαμορφώσεις το δικό σου πρόγραμμα μελέτης, καθημερινότητας, ζωής...

Εκεί χωράς μόνο εσύ και όσοι είναι ακριβώς σαν εσένα. Υποχωρήσεις τέλος. No more sales!. Αυτές φταίνε και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Δεν χωράνε όλοι λυπάμαι. Και μπορεί όλοι να είναι καλοί, αλλά τέρμα τα καλά παιδιά!. Εγώ έχω να ασχοληθώ με τον εαυτό μου, που μου κάνει παράπονα γιατί με την πεζή πραγματικότητα τον έχω παραμελήσει είναι η αλήθεια και με το νέο μου σπίτι. Είμαι ακόμα αισιόδοξη και νομίζω ότι τελικά θα τα καταφέρω!. Δεν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα. Μπορεί κάθε αλλαγή να είναι για κάτι καλύτερο!.... και ακόμα λένε ότι όλα γίνονται για κάποιον λόγο. Μόνο που βρε παιδιά, συγχωρήστε με αλλά πολύ θα ξέρω γιατί γίνονται όλα αυτά!.... Δεν μου αρέσουν οι εκπλήξεις. Α - ρνού - μαι! :P. Αλλά όπως και να έχει η μετακόμιση είναι ένα γεγονός που δεν μπορεί να αποφευχθεί δυστυχώς. Και εγώ βρήκα σπίτι με λογική τιμή ευτυχώς. 

Μάζεψα φωτογραφίες, έκλεισα κουτιά, συγκέντρωσα - όσα μπορούσα να μαζέψω - περιοδικά, καθάρισα τον χώρο, για να τον παραδώσω πιο καθαρό από ότι τον βρήκα, άνοιξα βιβλία και διάβασα ποίηση Κ. Π. Καβάφη. Που πάντα θα είναι σύγχρονος, πάντα επίκαιρος, πάντα αληθινός, αισθαντικός, παρατηρητής της ζωής, της ιστορίας, της φιλοσοφίας, του έρωτα... Που "σνομπάρεται" ακόμα από τους κριτικούς λογοτεχνίας, επειδή μιλάει απλά, κατανοητά, αληθινά. Έτσι πρέπει να μιλούν οι ποιητές.... Να επικοινωνούν κατευθείαν με την καρδιά. Αυτό θεωρώ εγώ επιτυχία. Όλα τα υπόλοιπα είναι άδειες σελίδες γεμάτων βιβλίων. Γύρισα τη σελίδα... έβαλα τον σελιδοδείκτη ανάμεσα... και απόλαυσα σιωπηλά την κάθε λέξη του ποιητή...

(Σας αφήνω με ένα ποίημα που είναι τροφή για σκέψη. Και με την καληνύχτα μου....:)...)



. . . " Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον " . . .


Ο Κωνσταντίνος Καβάφης σε αχρονολόγητο σχέδιο από τον Γιάννη Κεφαλληνό
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί             
αόρατος θίασος να περνά, 
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές - 
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος
αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων, να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν 
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο
κι άκουσε με συγκίνησιν, άλλ' όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.      


 (Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984) 


Δικτυακός τόπος www.kavafis.gr/poems/ 



15 σχόλια:

  1. Έζησα τα πάθη σα μια φωτιά, τάδα ύστερα να μαραίνονται
    και να σβήνουν,
    και μ' όλο που ξέφευγα απόνα κίνδυνο, έκλαψα
    γι' αυτό το τέλος που υπάρχει σε όλα...

    Δόθηκα στα πιο μεγάλα ιδανικά, μετά τ' απαρνήθηκα,
    και τους ξαναδόθηκα ακόμα πιο ασυγκράτητα….

    …….

    έζησα την απάνθρωπη στιγμή, όταν ανακαλύπτεις, πλέον
    αργά, ότι είσαι ένας άλλος ….από κείνον που ονειρευόσουνα…

    Tις νύχτες έκλαψα…συνθηκολόγησα τις μέρες, αδιάκοπη πάλη μ' αυτόν τον
    δαίμονα μέσα μου …που τα ήθελε όλα…

    τούδωσα τις πιο γενναίες μου πράξεις, τα πιο καθάρια μου όνειρα
    και πείναγε…

    τούδωσα αμαρτίες βαρειές, τον πότισα αλκοόλ, χρέη, εξευτελισμούς,
    και πείναγε….

    Bούλιαξα σε μικροζητήματα …

    φιλονίκησα για μιας σπιθαμής θέση, κατηγόρησα,
    έκανα το χρέος μου από υπολογισμό, και την άλλη στιγμή,
    χωρίς κανείς να μου το ζητήσει
    έκοψα μικρά-μικρά κομάτια τον εαυτό μου και τον μοίρασα
    στα σκυλιά….

    Tώρα, κάθομαι μες στη νύχτα και σκέφτομαι, πως ίσως πια
    μπορώ να γράψω ….ένα στίχο, αληθινό.

    ~~~
    Αυτό μου ήρθε στο μυαλό μόλις διάβασα την ανάρτηση σου... Λειβαδίτης.

    Καλό νέο Ξεκίνημα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου Medusa. Είναι "ακριβό". Ξέρω ότι γράφεις σε άλλα blog πάντα σπάνια και ποτέ χωρίς λόγο. Σε ευχαριστώ που πέρασες από 'δω.

    Πιο εύστοχο σχόλιο δεν θα μπορούσες να κάνεις. Πραγματικά όπως πάντα... Λειβαδίτης για πάντα...

    Ευχαριστώ πολύ ειλικρινά για την ευχή σου. "Και εμείς που τίποτα δεν είχαμε, θα τους διδάξουμε τη γαλήνη.... μάλλον".

    Να είσαι πάντα καλά! Και να γράφεις "διαμάντια!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Με άγγιξε αυτή η ανάρτηση Ιωάννα... με πήγε πίσω -να μην πω πόσο και αισθανθώ ζαλάδα- στο δικό μου ξεκίνημα στην Πάτρα σε μια σχολή... τι ρίγος κι αυτό... εύχομαι να έχεις ένα καλό ξεκίνημα σε όλους τους τομείς... θα σε διαβάζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ίσως γιατί ήταν τόσο αληθινή... ένας κύκλος έκλεισε... τι ρίγος και αυτό, αλήθεια όμως...
    σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου!. Να είσαι πάντα καλά και χαίρομαι ειλικρινά που θα με διαβάζεις....

    Καλό σ/κ !!!!.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ειχα πολυ καιρο να περασω απο εδω καιεπανορθωνω :)) αφηνοντας πολλες ευχες για μια καλη εβδομαδα.
    Πολυ ομορφη η αναρτηση σου Καλο νεο ξεκινημα να εχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. JK σε ευχαριστώ που περνάς. Να είσαι πάντα καλά, πολλούς χαιρετισμούς.

    Εύχομαι να έχεις καλή εβδομάδα :)) .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κοριτσάκι
    Καλή αρχή και μη σταματάς πουθενά. Έχεις όλο το χρόνο δικό σου να ζήσεις αυτή την περίοδο και εύχομαι να σου αφήσει τα καλύτερα.
    Παιρνάει γρήγορα μη το ξεχνάς.

    Με την επιστροφή από το ταξίδι είχα προβλήματα στη σύνδεση για ένα μήνα και δεν έγιναν οι αναρτήσεις όπως ήθελα. Επιφυλάσσομαι όμως με μικρή συνέχεια και με ένα "δώρο" στους φίλους.
    Φιλιά θαλασσένια από μία μαμά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλώς μας ήρθες Thalassenia μου!:). Μας έλειψε πολύ το "μαμαδίστικο χάδι σου:D".

    Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές που μου στέλνεις ... :). Θα περάσει ναι!...

    Φιλάκια πολλά Thalassenia μας !!!!!.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ioannaaaaaa mouuuuu pou eisai esyyyyyyyy?kali kai dimioyrgiki xronia glykia mou!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σου εύχομαι το νέο έτος να σου φέρει υγεία, χαρά, αγάπη, αισιοδοξία!! Χρόνια Πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μάκη μου!

    Καλή Χρονιά σου εύχομαι! Χαρούμενο το 2012! Με υγεία, ευτυχία, ό,τι εσύ επιθυμείς!.

    Φιλιά γλυκέ μου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλησπέρα Μάνια μου!

    Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου! Όμορφες! Σου εύχομαι καλή χρονιά! Με υγεία, χαμόγελο, αισιοδοξία, δημιουργικότητα, αγάπη!. Να είσαι πάντα καλά! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλώς ήρθες fotolampida!

    Σε ευχαριστώ πολύ! Σου εύχομαι καλή χρονιά! Υγεία και αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ JKOK
    Σε ευχαριστώ!

    Καλή χρονιά σου εύχομαι! Με υγεία, ειρήνη, χαμόγελο! Χαρούμενο το 21012!.

    Να είσαι πάντα καλά! Πολλούς χαιρετισμούς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή