...Το καλοκαίρι θα ρθεί......

και ύστερα πιο χαμηλά η μουσική....

Το καλοκαίρι είναι υπόθεση καθαρά ελληνική. Έχουμε το καλύτερο κλίμα, τις καθαρότερες θάλασσες που μια βουτιά στα νερά τους σε κάνουν να νοιώθεις ότι μόλις ξαναγεννήθηκες ... To βάρος σου είναι τόσο ελάχιστο που νομίζεις ότι ίπτασαι στο μυστικό βυθό της θάλασσας. Έχουμε τα καλύτερα εποχιακά φρούτα, που με την εμφάνισή τους και το δυνατό άρωμα που δίνουν σημαίνουν την έναρξη της πιο γρήγορης εποχής ίσως. Δεν προλαβαίνουμε να την αισθανθούμε και αμέσως φεύγει όπως τόσο ξαφνικά ήρθε. Πόσα καλοκαίρια θα μείνουν στις μνήμες μας ως όμορφα, ανεπανάληπτα, αλησμόνητα ή ακόμα και ως βαρετά, βασανιστικά ή δύσκολα. Aνάλογα με την συνθήκη ζωής που μας πετυχαίνουν. Όμως οι εποχές δεν ρωτάνε και το timing είναι διαφορετικό για τον κάθε ένα. Έχουμε ακόμη τον πιο γενναιόδωρο ήλιο, που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει επικίνδυνος και που κάποτε μας χάριζε απλόχερα το πιο ωραίο μαύρισμα χωρίς τα πρόσφατα εγκαύματα. Που όσο και να θέλαμε ποτέ δεν τα αποφεύγαμε και ας φώναζαν οι γονείς να φοράμε καπέλο, και ας μύριζε η καλοκαιρινή ατμόσφαιρα άρωμα καρύδας που τόσο αντιπαθούσα!. Έχουμε τις πλατείες, τα πελώρια δέντρα να μας προφυλάσσουν από την εξαντλητική ζέστη και να μας δροσίζουν. Έχουμε καλοκαιρινούς χυμούς που φέρνουν κάτι από την παιδική μας ηλικία και έχουν συνδυαστεί με το καλοκαίρι, όπως παγωμένη βυσσινάδα και σπιτική λεμονάδα που τέτοια εποχή είναι must!. Έχουμε ανθρώπους να μοιραστούμε όλη αυτή - την έστω και προσωρινή - ομορφιά του καλοκαιριού με βραδιές στην βεράντα και στους κήπους και να παίρνουμε όλοι αργά και απολαυστικά τις καθαρές ανάσες που δικαιούμαστε για να επιβεβαιώσουμε τον εαυτό μας ότι είμαστε ζωντανοί ...

Αλήθεια τα έχουμε όλα αυτά;;;;; μήπως τα χάσαμε στην πορεία και τη θέση τους πήραν κάτι απομεσήμερα πνιγμένα στο άγχος, την αβεβαιότητα και την αμφισβήτηση. Φρόντισαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις να μην κοιμάται κανείς ήσυχος πια, να νομίζει ότι δεν είναι ελεύθερος πια και ότι δεν είναι άμοιρος ευθυνών πια ... Σίγουρα είναι ένα καλοκαίρι που δεν έχει καμία σχέση με τα υπόλοιπα που πέρασαν. Η χώρα που ζούμε έγινε αγνώριστη και ξένη πια, το κλίμα άλλαξε ραγδαία και τώρα ζούμε τις συνέπειες. Μία ακόμη σκέψη που επιτρέψτε μου να την κρατήσω για μένα γιατί ξέρω ότι πολλοί θα διαφωνήσουν και δεν είναι καιρός για άλλον έναν εμφύλιο. Αρκετά. Μάλλον το πολιτικό σκηνικό θυμίζει μία δύσκολη και αινιγματική παρτίδα σκάκι για δυνατούς σκακιστές. Όμως το φινάλε θεωρώ ότι θα είναι αναπόφευκτο και μοιραίο. Ζούμε πολλά από αυτά που δεν μας αξίζουν. Μάλλον προσποιούμαστε ότι ζούμε απλώς κινούμαστε μηχανικά προσπαθώντας να αποφύγουμε τις νάρκες και το ρουά ματ και να ελπίσουμε έστω σε μία ικανοποιητική ισοπαλία όπου κανείς δεν χάνει. Αλλά δεν κερδίζει όμως ...

Αυτό το καλοκαίρι προσωπικά θα το ζήσω όσο μπορώ πιο όμορφα, όσο... Θα γυρίσω με αυθόρμητη αδιαφορία το κεφάλι στην κρίση και θα το στρέψω στον ήλιο. Γιατί όσο είναι λαμπερός τον εμπιστεύομαι. Θα μου λείπει όμως πάντα μία παιδική γεύση που δεν ξέρω τι νόημα έχει να την δοκιμάσω αφού δεν θα είναι ίδια ξανά. Θα θυμηθώ την αιώνια διαφήμιση με τον πελεκάνο που τόσο συμπαθήσαμε. Θα αρνηθώ για μία ακόμη φορά να φάω καρπούζι όσο και αν με πιέζουν οι γύρω μου. Γιατί απλώς έχω το δικαίωμα να μην μου αρέσει το συγκεκριμένο πράσινο-κόκκινο φρούτο γίγαντας!. Θα μου λείψει - όπως πάντα κάθε χρόνο τέτοια εποχή - η φωνή του Μ. Χατζιδάκι που είναι από τους ανθρώπους που θα ήθελα να έχω γνωρίσει και ακόμα αναρωτιέμαι τι θα έλεγαν σήμερα αν ζούσαν για το ένα, το άλλο, την τέχνη, τη μουσική, την πολιτική ... Θα προσπαθήσω να μαζέψω κοχύλια και θα τα βάλω σε γυάλα για να θυμάμαι ένα βήμα τη φορά πιο σταθερά.

Σας αφήνω προς το παρόν ευελπιστώ με ένα μοναδικό τραγούδι για το καλοκαίρι που περικλείει την ουσία του σε λίγους μόνο στίχους. Θα ευχηθώ σε όλους να έχετε ένα όμορφο καλοκαίρι και να περάσετε όλοι καλά!

                                   Σας φιλώ